Rodzinną historię pamięci, strachu i wstydu opowiada osoba niebinarna. Ma dwadzieścia sześć lat, po coming oucie i ucieczce z prowincjonalnego przedmieścia mieszka w Zurychu. Poszukując języka, którym może wyrazić to, kim był_, kim jest i kim się staje, odnajduje go w szalonej eksperymentalnej narracji, bezlitośnie intymnej, odważnej, wyzwalającej, łamiącej wszelkie reguły i chwytającej za serce.

Drzewo krwi jest poszukiwaniem korzeni. Powieścią o przodkach, o których wszyscy zapomnieli : czarownicach podtrzymujących tajemną więź z naturą ; buntowniczkach, które nie mieściły się w ramach narzuconych przez społeczeństwo, religię i płeć.